Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Wielokrotnie dzieliłam się w tym wątku moimi spostrzeżeniami odnośnie indeksowanych parafii. Myślę więc,że mogę z Wami podzielić się się chwilą osobistej refleksji.
Oporowo-było tą miejscowością gdzie znalazłam największą ilość swoich przodków. Mój młody Marcin przybył tutaj w 1705r z Lubonii, założył rodzinę, od której wszystko się zaczęło. Jestem z tej linii Gierów, gdzie około 1830 roku wszyscy męscy potomkowie opuścili Oporowo w poszukiwaniu lepszego życia i już nie powrócili.
Usilnie poszukuję jej męskich potomków, bo wedle opowieści mojego śp. dziadka Jana jestem ostatnim potomkiem tej linii. Dzięki niemu jako dziecko zainteresowałam się genealogią, jako młoda kobieta chciałam mu udowodnić ,że to nieprawda,drzewo rodziny to było moje marzenie młodości, ale wir życia porwał mnie aż pod Tatry. Zapomniałam o swoim marzeniu i obietnicy. Musiałam dojrzeć do jego realizacji, musiałam dostać - znak z nieba. I taki czas nadszedł.
Dzięki dziwnemu zbiegowi okoliczności powróciłam po latach do tego marzenia ,żeby obietnicę sprzed lat spełnić i udowodnić dziadkowi ,że się mylił. Niestety jak na razie moje badania nad rodziną wskazują o słuszności jego spostrzeżenia. Oporowo, które ku wielkiemu zaskoczeniu dwa lata temu odnalazłam na Poznań Project - zaginęło w pamięci rodziny, dlatego też wzbudziło moje nadmierne zainteresowanie. Oto mój krótki aforyzm odnośnie moich spostrzeżeń.

„Oporowo- zapomniane gniazdo moich przodków,
do którego powróciłam po wiekach,
tak na chwilę- żeby odszukać ich ślad.

Znalazłam- to Ja- ich krew, ciało i myśli ”

Moje „polowanie” na męskiego potomka z tej linii dalej trwa. Jego ślady dzięki Poznań Project i „ Basi”odnalazłam w duplikatach Wonieści, Goniembic, Drzeczkowa, Rydzynie, Świerczynie, ale męskich potomków coraz mniej, a z tej garstki aż trzech zabrała I W.Ś.

Tak w przerwie tych poszukiwań czasami mi się zamarzy żeby chociaż na chwilę wpaść do parafii, którą spotykam na swojej drodze.
Właśnie Poniec i jego parafia jest moim przystankiem, ale o indeksacji księży zadecydował mail, w którym pewna starsza osoba pół roku temu napisała mi, że bardzo lubi tą parafię.
To dla niej zaczęłam ją indeksować , żeby ocalić od zapomnienia tą garstkę księży dzięki, którym dzisiaj możemy poznać historię ludzkiego życia.

Wśród tych „gąszczu” nazwisk, „chaszczy” liter, wśród tych „przekopanych” jak na razie 8 tys aktów chrztów i slubów w 1683r „ zaświecił „ mi jeden akt - mój ślad -nazwisko i moja miejscowość Lubonia. Być może moje źródło rodzinne od którego zaczęła się historia rodziny. Muszę się zatrzymać na chwilę, żeby zbadać ten ślad.

Pozdrawiam,
Mirosława Giera

Witam,
Idąc śladem swoich przodków dotarłam do Goniembic i jak zwykle swoim zwyczajem indeksuję to, co nie zostało zindeksowane oraz dzielę się z Wami swoimi spostrzeżeniami  
Podczas indeksacji oryginału Ksiąg Kościelnych tej miejscowości -zakres 1795-1850r PM 084/02 odnalazłam cztery akty zgonu księży, których danych na próżno szukałam w projekcie„ Wielkopolscy Księża” na WTG. Moją prośbę o wpisanie księży do projektu pominięto milczeniem. Postanowiłam więc przetłumaczone akty opublikować właśnie w wątku „ Szlachcic i pleban”gdyż dotyczą one zarówno szlachciców jak i plebanów.
Akty posiadają wiele ciekawych danych.

1.Akt zgonu nr.7/1798r-Wojciech Ekiertowicz – proboszcz 1762r- 1798r -wg aktu zgonu
"3 III 1798 przewielebny Wojciech Ekiertowicz pleban k-ła goniemb., asesor dekanatu śmig.,( ......... ). Po 36-letnich rządach nad k-łem goniemb. osiągnąwszy wiek lat 64, spoczywając w Panu tegoż dnia 3 III o 4-tej po południu duszę Bogu zwrócił. Ciało jego, po odprawieniu uroczystego nabożeństwa pogrzebowego z licznym udziałem kapłanów oraz tłumem parafian, poprzedzonego krótką zachętą (ekshortacją) do ludu, pochowane zostało w krypcie k-ła goniemb. po stronie prawej, wchodząc do k-ła, tj. przy ołtarzu Zwiastowania NMP, 6 III 1798"
( tłumaczenie Bartosz Małecki)
http://www.ecclesiazdziejowwielkopolski ... 01all.pdf-„Filadelfia Wielkopolskiego Duchowieństwa Diecezjalnego z 1777r” na str. 120 jest następujący wpis ADALBERTUS EKIERTOWICZ Curatus Goniembicens Cong/regationis/ notarius

2.Akt zgonu nr. 9/1802r Władysław Thiel- kapelan 1800r-1802r

"8 [?] maja pochowano w krypcie k-ła goniemb. przy ołtarzu Najśw. Serca Jezusowego wielce czcigodnego [Admodum Venerandus] Ojca Ładysława Thiela, który był przy tym kościele jako kapelan przez 2 lata, z konwentu wschowskiego OO. Bernardynów, lat 61, w zakonie lat 37, który 6 maja o wpół do 4-tej [media quarta] po południu (….) i nagłą śmiercią zabrany, zmarł jednak uzyskawszy rozgrzeszenie ogólne [absolutio generalis] od miejscowego proboszcza"
( tłumaczenie Bartosz Małecki)

3.Akt zgonu nr. 2/1819r. Michał Skarżyński- proboszcz 1798-1819r „ Anioł Pokoju”
"25 I 1819 pochowany został na cm. paraf. goniemb. za wsią położonym przy figurze Ukrzyżowanego i w osobnym grobowcu [catacumba] murowanym x. Michał Skarżyński dziedzic [!] wsi Żakowo, pleban goniemb., pierwszy asesor stołu dekanalnego, niegdy pijar [Scholarum Piarum] rydzyński, przez 11 lat wielce czujny profesor, nadto w Wlk. Księstwie Warszawskim w powiecie wschowskim przez 7 lat wielce pracowity sędzia pokoju i przez wszystkich zwany Aniołem Pokoju, przez najjaśniejszego Augusta króla saskiego, natenczas wlk. księcia warsz., przyozdobiony znakiem zasługi [signum meritorium]. Proboszcz goniemb. najprzykładniejszy i najczujniejszy, za którego troską i pracą oraz wielkim wsparciem k-ł par. goniemb. roku 1815 podczas wojny od fundamentów został postawiony i pobłogosławiony.Z wielkim bólem i płaczem nie tylko parafian, ale i pobliskiej okolicy [dosł. sąsiadów] opatrzon Sakramentami 20 I o 6-tej rano, zamykając rok żywota swego 62-ty, na (….) zmarł"
(tłumaczenie Bartosz Małecki)

Michał Skarżyński jak ustaliłam był synem Pawła Skarzyńskiego i Marianny Chrzanowskiej herbu Nowina. Nie odnalazłam jego daty oraz miejsca urodzenia , ale wedle aktu zgonu urodził się w 1857r. Braćmi jego byli: Antonii Onufry Skarżyński i Franciszek Skarzyński. Jak wiemy z aktu za jego probostwa w 1815r powstał kościół w Goniembicach, ale na stronie internetowej parafii nie ma o nim żadnej wzmianki. Nie znalazłam też żadnych opracowań na temat jego działalności sędziowskiej we Wschowie, tylko krótkie adnotacje w duplikatach Wonieści. Próżno też szukać jego osoby w Wielkiej Encyklopedii Minakowskiego.
Z powodu braku dostępu do wielu opracowań na internecie niewiele udało mi się ustalić, a przecież to osobowość szalenie ciekawa i wielce zasłużona dla regionu. 

Czyżby " Anioł Pokoju" został zapomniany przez historyków ?

Żródła :
1.„Złota księga szlachty polskiej” tom II str 307
2.http://szukajwarchiwach.pl/53/3556/0/6/ ... #tabSkany- 1815r- Sędzia Pokoju
3.„Raporty Szkoły Głównej Koronnej o generalnych wizytach szkół Komisji Edukacji Narodowej 1787-1793r” opracowanie Kamila Mrozowska Ossolineum 1981r str.78- profesor w Szkole Pijarów w Rydzynie za protektora Atanazego Pomaszkanta.


4.Akt zgonu nr.34/1821r Hilarion Szulc wikary i proboszcz 

"29 XI 1821 pochow. na cment. par. gon. za wsią położonym przy figurze Ukrzyżowanego i w osobnym grobowcu [catacumba] murowanym x. Hilarion Szulc, pleban gon. i dawniej przez 17 lat w tej parafii najczujniejszy i najpracowitszy wikariusz [może w znaczeniu: pomocnik?], który 26 XI nocą, zamykając rok żywota swego 48-my na (...)niespodzianie zmarł"
( tłumaczenie Bartosz Małecki)

Obaj księża czyli Michał Skarzyński -proboszcz Hilary Szulc - wikary zostali wpisani do elenchusów w 1809r- str 93, 1815r -str 102, w 1818r – str 90 oraz (myślę omyłkowo gdyż Michał Skarżyński zmarł w styczniu 1919r) w 1820r -str.79.Zaginęły też elenchusy od 1821r-1823r. Brak jest odnotowanych zgonów oraz potwierdzenia iż Hilary Szulc po śmierci Michała Skarżyńskiego został proboszczem tej parafii. Błąd sporządzającego elenchusy jak ich zaginięcie przyczyniły się automatycznie do pominięcia księży podczas tworzenia projektu. Niedostateczna ilość materiału prawdopodobnie spowoduje, że czterej księża nie zostaną wpisani do bazy WTG. 

Jak do tej pory moje prośby do historyków o zainteresowanie się postaciami z przeszłości w tym wątku nie przyniosły rezultatu ,wobec tego ten post traktuję jako odnotowanie faktu odnalezienia aktów, osób oraz miejsc zdarzeń z przeszłości, celem ocalenia od zapomnienia....


Pozdrawiam,
Mirosława Giera

Nieścisłości w tekście zgłoszone przez administratora projektu „Wielkopolscy Księża” z dnia 15.11.2015r
"Obaj księża czyli Michał Skarzyński -proboszcz i Hilary Szulc - wikary zostali wpisani do elenchusów w 1809r- str 93, 1815r -str 102, w 1818r – str 90 oraz (myślę omyłkowo gdyż Michał Skarżyński zmarł w styczniu 1919r) w 1820r -str.79.Zaginęły też elenchusy od 1821r-1823r. Brak jest odnotowanych zgonów oraz potwierdzenia iż Hilary Szulc po śmierci Michała Skarżyńskiego został proboszczem tej parafii. Błąd sporządzającego elenchusy jak ich zaginięcie przyczyniły się automatycznie do pominięcia księży podczas tworzenia projektu. Niedostateczna ilość materiału prawdopodobnie spowoduje, że czterej księża nie zostaną wpisani do bazy WTG. "

Sprawdziłem i znalazłem kilka błędów i nieścisłości:
1. Zapis o par Goniembice jest w Elenchusie 1815 na str 84, a nie 102
2. Zapis w 1820 roku nie jest omyłką. Elenchus za 1820 r podawał stan rzeczy za rok poprzedni, czyli 1819
3. Elenchusy z lat 1821-1823 nie zaginęły, gdyz jestem w posiadaniu ich skanów.
4. Elenchus z 1821 r podaje iż kuratorem w Goniembicach jest ks. Hilary Schultz, zapisywany przez Ciebie jako Szulc. Taka sama wersja nazwiska jest w Elenchusach z 1815 i 1818 r. Nie wiem jak jest w 1809 r., gdyz tego elenchusa nie mam.
To na razie tyle odnośnie moich weryfikacji Twojej informacji.

Oraz moja odpowiedź.
ad.1 - rzeczywiście pomyliłam strony nie tylko w elenchusie z 1815r, ale także z 1809r. Prawidłowo brzmi: elenchus 1809r - 105 oraz 1815r - 84- na to powinnam zwrócić szczególną uwagę bo to istotny błąd.  
ad.2- wielkie zdziwienie wywołał we mnie odnaleziony wpis, że pomimo tego iż Michał Skarżyński zmarł w styczniu 1819r został jeszcze odnotowany w elenchusach z 1820r jako proboszcz. Widać więc,że elenchusy opracowywano z rocznym wyprzedzeniem już w styczniu lub w początkach roku na przyszły rok, wobec tego w 1820r podczas ich wydania dla mnie nie były już aktualne. Dlatego też twierdziłam,ze omyłkowo wpisano go w 1820r na proboszcza bo wedle indeksujących przeze mnie metryk był nim Hilarion Szulc.
ad.3 -Korzystałam z opracowania na internecie oto link:
http://wtg-gniazdo.org/wiki.php?page=Li ... %C5%84stwa
w którym nie ma wpisanych elenchusów z 1821-1823 stąd moje przypuszczenie,że zaginęły jak również jest elenchus z 1809r. Wobec tego nie jest to mój błąd tylko osoby zamieszczającej jej w internecie.
Twierdzisz,ze jesteś w posiadaniu elenchusów 1821-1823r, a nie ma ich we wskazanym linku?  
Dodam tylko,że w latach póżniejszych nie odnalazłam zgonów w/w księży i na tej podstawie wytłumaczyłam sobie ich brak adnotacji w projekcie bo przecież od 1808r byli wpisywani w elenchusy. Nie wiem jak to jest w 1821-1823r gdyż tych elenchusów w internecie nie ma dlatego też nie odnalazłam potwierdzenia na to,że Hilarion Szulc został kuratorem, zaraz po śmierci Skarzyńskiego był komendarzem. – tak wynika z metryk.
ad.4- w metrykach różnie zapisywano nazwisko Szulc, Szultz, Szulz itd., ale niech w tym temacie wypowiedzą się fachowcy. Nazwisko oraz imię indeksowałam zgodnie z metryką, w której jest jasno napisane ,ze to Szulc. Mój błąd polegał na tym,że zdrobniłam sobie w/w wymienionym poście imię Hilarion na Hilary a to są dwa różne imiona. W elenchusach również zapisywano jego imię skrótowo.

Pozdrawiam,
Mirosława Giera

Trochę lat minęło a sprawa x Treskowskiego nie została wyjaśniona. Podczas poszukiwań nie udało mi się udowodnić jego tożsamości. Co prawda odnalazłam jeden wpis z Ponieca, o którym w tym wątku wspomniałam, ale nic poza tym.
Natomiast w martykule krakowskiej z 1590 r na semestr zimowy odnotowano jako pierwszego studenta Jana Błażeja Trestkowskiego z Ponieca, natomiast 30 kwietnia 1591r figuruje w martykule krakowskiej jako pierwszy student semestru letniego bez podania miejsca pochodzenia Maciej Błażej Trestkowski. Są to bracia, synowie Błażeja Trestkowskiego z Ponieca [ rodzina ta należała do najbardziej wpływowych w tych okolicach] Co do Jana Błażeja Trestkowskiego ślady odnalazłam w Kolegiacie św. Marii Magdaleny w Poznaniu , gdzie w wizytacji z 1602r przetłumaczonej przez Jacka Wiesiołowskiego odnotowano iż patronem Altarii Wszystkich Świętych był kanonik kolegiaty Jan Trestkowski, oraz świeżo mianowanym altarystą alterii był Maciej Trestkowski , kleryk, brat - kanonika Jana Trestkowskiego. W tej rodzinie było wielu duchownych min. Jan Trestkowski – notariusz publiczny sekretarza synodalnego poznańskieskiego, kanonik kościoła N.M.P w Poznaniu itd, ale Tomasza nie udało mi się odnależć w żadnym z posiadanych żródeł. Sprawa więc jest dalej otwarta.

Zródła:
„Słownik historyczno – geograficzny ziem polskich w średniowieczu”
„ Kolegiata św. Marii Magdaleny w świetle najstarszej wizytacji -27 listopada 1602r” - przetłumaczona przez Jacka Wiesiołowskiego.
Kronika Gostyńska 5/123 z roku 1938r.
„ Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII w” - M. Pukaniec.

Żeby zrozumieć historię Oporowa Pan Jerzy zalecił mi skorzystać nie tylko z księgi chrztu, ale przede wszystkim z innych żródeł znajdujących się w AP i AA.
Jednak żeby potwierdzić odnalezione wpisy w metrykach skorzystałam z badań DNA, które jasno wskazały, że akta tej parafii nie mogą być dla mnie wiarygodnym żródłem historycznym jak i genealogicznym.
Badanie DNA wykazało tak dużą rozbieżność z metrykami tej parafii, że pomimo początkowej fascynacji tą miejscowością musiałam skierować się w zupełnie inną stronę swoich badań genealogicznych i zacząć je od nowa.

Pozdrawiam,
Mirosława Giera