|
Trochę czasu minęło, wiele badań zostało przeprowadzonych. W kwestii przodków Ignacego udało się wejść na konkretny trop, oparty na przekazach rodzinnych, analizach czy badaniach DNA.
Jednocześnie też badałem rodowód Dobrogoyskich, w oparciu na źródła zawarte w różnych dokumentach, metrykach, artykułach, etc. (szczególne podziękowania dla DankiW). Jako, że zostały tutaj załączone różne biogramy, w tym dość obszerny ze „Złotej księgi szlachty polskiej”, postanowiłem uzupełnić od siebie kilka informacji, w tym część sprostować. Oparłem je na metrykach i wszelakich innych źródłach. A nóż zainteresują kogoś z tego rodu….
I tak, w nawiązaniu do Złotej Księgi:
Nie jestem pewien czy Michał Dobrogoyski, był synem Jana z Dobrogościc, czy też Walentego. Możliwe, że jego małżonką była Anna Zdychowska. W Tekach Dworzaczka mowa o Walentym, który miał jeszcze syna Łukasza, z kolei Michał od Walentego - Adama, ożenionego z Marianną Urbańską.
Kazimierz Dobrogoyski miał trzy żony: Mariannę Gorzechowską (z którą syn Jakub), Mariannę Koczorowską (z nią córka Marcjanna, małżonka Józefa Bojanowskiego, oraz synowie: Antoni – mąż Anny Śliwnickiej, i Maciej – o którym niżej) oraz Teresę Markowską. Kazimierz nie miał córki Kunegundy, zaś tak na imię miała żona Jakuba (z domu Charzewska), posesora Bożyjewiczek, zmarłego bezpotomnie w 1787. Z kolei Kunegunda zmarła w 1800 r. i została pochowana w Szembrowie.
Maciej Dobrogoyski miał dwie żony - Jadwigę Kurnatowską, z którą dwójka dzieci: Stefan-Józef oraz Justyna. Ta druga była żoną Antoniego Trąmpczyńskiego, zaś z jej szwagierką, Marianną, po wtóre ożenił się Maciej. Z nią miał dzieci: Mikołaja, Wincentego Jakuba, Ignacego Antoniego, Annę (żonę Adama Kosickiego), Franciszkę, która była zakonnicą o imieniu Aniela, zmarłą w klasztorze w Ołoboku, Karolinę, Józefatę (małżonka Franciszka Łaszczyńskiego) oraz Antoninę.
Dzieci Macieja z drugiego związku:
Mikołaj miał dwie żony: Marcjannę Smoleńską. Ich dzieci to: Ksawery (zmarł jako dziecko), Marianna Barbara (zmarła jako panna w 1850 r.), Andrzej Józef (możliwe, że to on jest wymieniany jako Jędrzej, ppor. 2 pułku strzelców pieszych, zmarły w grudniu 1818 r.), Marceli Antoni (wzmianka o nim w "Szwoleżerach Gwardii", iż w 1812 był ciężko ranny i przebywał w Wilnie) oraz Damazy. Ten ostatni uczestniczył w Powstaniu Listopadowym. W Warszawie ożenił się z Justyną Znamirowską, z którą syn Władysław, ożeniony z córką kuzynki w drugim stopniu, Kazimierą Prądzyńską (córką Ludwiki, a wnuką Józefa Dobrogoyskiego, dziedzica Bagrowa). Pochowany został w Sławnie.
Jakub był dwukrotnie żonaty: z Julianą Trąmpczyńską, najpewniej córką Antoniego i Justyny Dobrogojskiej (przyrodniej siostry) a po wtóre z Michalina Konarską.
Z drugiego małżeństwa była córka Aniela, małżonka Ferdynanda Denek – oboje zmarli w 1849 roku w Szubinie.
Ignacy był kapitanem wojsk napoleońskich, członkiem loży masońskiej. W 1824 r. został w Warszawie postanowiony przed sąd i skazany na więzienie za udział w spisku razem z Łukasińskim (a nie Damazy – jak twierdził Bronisław Dobrogoyski). Zmarł uwięziony w Zamościu w 1825 r., zatem nie mógł uczestniczyć w Powstaniu Listopadowym. Jego żoną była Prakseda Tomicka. Wg Geneteki, w Warszawie Prakseda Tomicka miałaby wyjść za Michała Korytowskiego, ale w wielu metrykach, gdzie występuje, nie zgadzałby się wiek (różnica 10 lat). Ignacy miał jeszcze syna Stanisława "Grzmota", poległego w walkach pod Stefankowem.
W linii Stefana-Józefa Dobrogoyskiego
Wojciech Hermenegild miał dwie żony. Zmarł w Gnieźnie jako komornik w 1849 roku. Z Teklą Dobrzycką córki jego wyszły za mąż: Wiktoria za Władysława Sosnowskiego, Julianna za Jana Henke, zaś Józefa Konstancja najpewniej związała się z Franciszkiem Powałowskim (zgadza się rok narodzin w Lubczu z wiekiem podczas ślubu). Możliwe, że Bronisław Dobrogoyski ani Teodor Żychliński nie wspominali o niej, gdyż mąż jej był kowalem, a nie szlachcicem.
Synowie zaś, których przedstawiano jako bezżennych lub bezdzietnych:
Michał mieszkał w Rawiczu i w Gostyninie, ożeniony z Julianą Winkler, służącą (zmarła jako stróż nocny). Był urzędnikiem sądowym, a w Gostynie – wyrobnikiem. Zmarł w 1878 roku. Ich dzieci, to: Aureliusz - urzędnik ministerstwa handlu w Berlinie, ożeniony z Louise Therese Schnarchendorf. Pochowani zostali w Dreźnie. Emilia i Amalie Emma zmarły bezżennie w Dreźnie, gdzie pracowały jako krawcowe. Napoleon miał za żonę Elisabeth van Thiel – mieszkali w Północnej Nadrenii-Westfalii. Zmarł w Laar. Ostatnim synem był Edmund, urzędnik miejski, który powiesił się w Gostyninie.
Jan Nepomucen zmarł w 1870 roku w Stempuchowie, zaś jego małżonka – Teofila Siemiątkowska – w 1894 roku w Wągrowcu. Ich dzieci, to:
Ignacy, ożeniony w Stralsund z Joanną Peters, zmarł w Szczecinie – pracował jako kowal;
Józef - możliwe, że osiadł w Królestwie Polskim w rejonie Konina, zaś małżonką jego była Mariana Ciesielska, z którą dzieci: Zygmunt i Lucyna (po mężu Sypniewska);
Marianna - małżonka Feliksa Okoniewskiego;
Franciszek - mąż Marianny Węgielskiej - ich syn Władysław był w Poznaniu przedstawicielem fabryk;
Stanisław - kolejarz z Wągrowca, narodzony po śmierci Nepomucena, dwukrotnie żonaty: z Marianną Schiel i z Pelagią Woźniak.
Zarówno Marianna, jak i Franciszek oraz Stanisław mieszkali i zmarli w Wągrowcu.
Drugą żoną Hermenegilda Wojciecha była Rozalia Jeżewska - możliwe, iż nie pochodziła ze stanu szlacheckiego. Z nią miał czterech synów, ale tylko dwóch dożyło wieku dorosłego. Pierwszym był Ludwik - ożeniony z Wilhelminą Lewandowską, mieszkał w pod toruńskim Podgórzu, pracował jako wyrobnik. Z tego związku: syn Karol (mąż Henrietty Schwerdt, mieszkali w Monchengladbach)) oraz Józefa (małżonka Carla Augusta Silza, mieszkali w Berlinie). Najmłodszy, Ignacy - wyemigrował do San Francisco, gdzie używał imienia Wiktor (Victor Ignatius). Ożenił się z meksykanką Nistorą Estrellą (z tego związku: Adela - żona Teda Tazeau /Tasalskiego/ oraz Josepha Woicikiego) oraz Victoria - małżonka Clarence'a Tuppera).
Kolejny syn Stefana, Kazimierz Dobrogojski miał dwie żony: Teresę Głowacką oraz Urszulę Jaworską. Był posesorem Koninka, Chojnej k. Gołańczy, miał też ziemię w Kozłówku pod Trzemesznem. Nie miał dzieci. Zmarł w Środzie.
Józef Dobrogojski, właściciel Bagrowa koło Środy - po śmierci Michaliny Nieżychowskiej, miał najpewniej jeszcze jednego syna, Ignacego Walentego ze służącą Barbarą Kapczyńską (później Rabieżyńską), męża Magdaleny Torka oraz Rozalii Bukowskiej Choć wzmianek o ojcu ww. próżno szukać, tak wiele poszlak, na czele z badaniami DNA jego potomków wykazujących wspólne odcinki z potomkiem brata Józefa, mogą potwierdzać tą relację. Na pewno wskazują na powiązanie z rodem Dobrogoyskich.
W linii Atanazego (jego ojcem był Wojciech), po synu Artura byli: Bronisław, Wanda i Edward. Ten pierwszy ożenił się z Kazimierą Kutzner. Posiadał majątki: Prusinów, Jedlin na Śląsku, Dębniki pod Krakowem, a pod koniec życia - Rusocin. Z tego związku dzieci: Jerzy - zmarł w Powstaniu Wielkopolskim, Krystyna (ożeniona ze Zbigniewem Jaworskim), Witold (małżonek Marii Melity Szmejko, zginął podczas Kampanii Wrześniowej) oraz Zbigniew (dwukrotnie żonaty: z Ludmiłą Kłodzińską oraz Marią). Przed wojną wdowa po Bronisławie mieszkała wraz z synem Zbigniewem, synową oraz wnukiem Bogdanem w Poklatkach koło Środy. Tamże mieszkał syn Ignacego i Magdaleny Torka - Jan Dobrogojski z rodziną.
Po drugim synu Atanazego, Stefanie, był jeden syn Stanisław, właściciel Mielżyna w powiecie witkowskim. Po sprzedaży majątku przeprowadził się z rodziną do Wrocławia (choć są też wzmianki, iż przez pewien czas mógł mieszkać w Toruniu). Był małżonkiem Zofii Oświęcimskiej. Ich dzieci, to: Halina (po mężu Zawidzka), Anna (po mężu Blacha), Wojciech – wyemigrował do Detroit, gdzie używał nazwiska Stephen Albert Dobroy - jego żoną była Irena Maday, Kazimierz Józef - także wyjechał do Stanów, Janusz (bliźniak Kazimierza) mieszkał w Katowicach. Była jeszcze córka Maria Irena, która także wyjechała do USA wraz z mężem Edmundem Maday (jego siostrą była ww. Irena).
Stanisław zmarł w 1916 roku w Branitz koło Chociebuża, zaś Zofia w 1944 roku w Katowicach.
Z badań, pomijając czasy sprzed XVIII wieku, niejasna pozostaje osoba Walerii Koczorowskiej, córki Salomei, urodzonej w 1838 roku w Racięcicach, dwa lata później ochrzczonej w Sieradzu. W latach 50-tych XIX wieku mieszkała w Warszawie wraz z synem Edmundem, wówczas przedstawiała się jako Dobrogojska. Żyła w konkubinacie z człowiekiem wielu nazwisk - Josefem Johannem Funkenstein, ale ojcem jej pociechy miał być rzekomo właściciel ziemski (informacja oparta na Eberhardt's allgemeiner Polizei-Anzeiger, Tom 65). Wyemigrowała do Paryża. Tam narodziła się córka Caroline, zaś jako rodziców wpisano Józefa Dobrogoyskiego i Walerię Koczorowską. Z kolei gdy zawarła związek małżeński z Józefem Frontem, za rodzicieli wskazano: Salomeę Koczorowską i… Józefa Dobrogoyskiego. Tam to niezły galimatias był…
Może dla kogoś będą przydatne te informacje, ot taki wkład w to forum. Kiedyś spisałem to wszystko w pewnego rodzaju biografię. Chciałoby się wiedzą dzielić – może macie jakiś pomysł gdzie umieszczać tego typu zasoby wiadomości…?
_________________
Nie interesują mnie majątki, tytuły szlacheckie etc.
Interesuje mnie historia rodzinna, losy przodków. Chcę mieć poukładane informacje.
-----------------------------------------------
Pozdrawiam,
Marek D.
|
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
.
.
