Bolesław Jaśkowski ( Jaśkowiak)
 
urodzony 19.12.1884, Łobżenica
święcenia kapłańskie 14.02.1909, Gniezno
zmarły 10.11.1939, rozstrzelany pod Gniewkowem
pochówek

Parafie:


Seminarium:
P-1905

Elenchusy:
1906, G-1922, G-1925, G-1927, 1931, G-1938

Dodatkowe informacje:
Urodził się 19 grudnia 1884 r. w Łobżenica w powiecie wyrzyskim, jako syn Franciszka, z zawodu krawca (zm. w 1893 r.), oraz Franciszki Ksawery z domu Springer (zm. w 1924 r. w Zdunach). Po przedwczesnej śmierci ojca Jego wychowaniem zajął się stryj Mikołaj, długoletni proboszcz parafii Dziekanowice, weteran powstania styczniowego. Po ukończeniu Gimnazjum w Wągrowcu, wstąpił do gnieźnieńskiego Seminarium Duchownego gdzie 14 lutego 1909 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Działalność duszpasterską rozpoczął w Łagiewnikach Kościelnych koło Kłecka, zastępując chorego proboszcza. Następnie pracował w parafii w Parlinie, potem w Chomiąży Szlacheckiej gdzie zakładał parafię. W 1911 r. mianowano go wikariuszem substytutem parafii św. Mikołaja w Gnieźnie,poczym po pięciu miesięcach objął wikariat w Strzelnie. W tajemnicy przed pruską policją każdej niedzieli uczył dzieci szkolne. Przez 5 lat stał na czele Towarzystwa Przemysłowców, działał w Towarzystwie Czeladzi Katolickiej i Związku Towarzystw Przemysłowych. Od 1916 r. był członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Po nagłej śmierci proboszcza przez pół roku kierował samodzielnie parafią. 1 maja 1917 r. przeniesiono go do Witkowa. Natomiast 1 listopada 1918 r. objął swoje pierwsze probostwo w miejscowości Zduny w powiecie krotoszyńskim. Zorganizował 4 stycznia 1919 r. uroczyste przyjęcie wojska polskiego. Gdy Zduny zostały zajęte przez Grenzschutz, Jaśkowskiego aresztowano, po uwolnieniu był pod stałą obserwacją. Stawiano mu zarzuty przekazywania żołnierzom polskim sygnałów świetlnych z miejscowej wieży kościelnej i kontakty z nimi. Po odzyskaniu przez Polskę wolności Jaśkowski starał się o uwolnienie polskich jeńców wojennych z obozu Neuhammer. Dzięki Jego zaangażowaniu w 1921 r. wystawiono w Zdunach pomnik upamiętniający śmierć 17 powstańców wielkopolskich. 1 listopada 1926 r. zostaje proboszczem inowrocławskiej parafii farnej pw. św. Mikołaja. Założył w parafii Ligę i Akcję Katolicką, Pomoc Duszpasterską, Trzeci Zakon i Towarzystwo Opieki nad Rodakami za Granicą. Był prezesem Rady Związkowej Stowarzyszenia Młodych Polek, Towarzystwa Robotników Polsko-Katolickich, wiceprezesem Związku Stowarzyszeń Polskich, członkiem zarządów Ligi Morskiej i Kolonialnej, Związku Kapłanów UNITAS. W roku 1931 oddał do użytku nowy kościół w Mątwach, a w lutym 1933 r. z części swej parafii wyodrębnił nową parafię w Mątwach 10 września 1939 roku ks. Jaśkowskiego aresztowano pod zarzutem uprawiania antypruskiej działalności w okresie zaborów. W inowrocławskim więzieniu sądowym poddawano go bestialskiemu katowaniu. 10 listopada został rozstrzelany w lesie pod Zajezierzem koło Gniewkowa z innymi więźniami. Ciała zamordowanych spalono na drewnianym stosie oblanym łatwopalną cieczą. Zebrał Jacek Piętka - Wolsztyn

 

 

Multimedia:

Inowrocław