Dionizy Andrzej Jóźwiak
|
urodzony |
26.09.1932, Poznań |
święcenia kapłańskie |
30.05.1957 |
zmarły |
10.10.2018, Poznań |
pochówek |
13.10.2018, Poznań cm. Górczyński |
Parafie:
Seminarium: P-1954 Elenchusy: 1955, P-1968, P-1976, P-1990, P-2003, P-2011 Dodatkowe informacje: Wspomnienie księdza w Przewodniku Kościelnym.
Ks. Dionizy Andrzej Jóźwiak wspomina:
– Pochodzę z Poznania z parafii Matki Bożej Bolesnej na Łazarzu. Tam spędziłem lata młodzieńcze, służyłem jako ministrant i tam też zrodziło się moje powołanie. To rzecz ciekawa i na pewno też wielka łaska Boża, że to powołanie nosiłem w sobie od I Komunii Świętej i nigdy nie miałem co do niego jakichś poważnych wątpliwości. Przy tym byłem całkiem zwyczajnym chłopakiem – z pasją grałem w piłkę nożną i chodziłem na wszystkie możliwe mecze w Poznaniu.
W mojej parafii przebywał w odosobnieniu podczas wojny bp Walenty Dymek. Kiedyś w swoim mieszkaniu wyświęcał potajemnie księdza, za co groził obóz koncentracyjny, a ja służyłem mu jako ministrant. Pamiętam do dziś obraz leżącego krzyżem w pokoju neoprezbitera i modlącego się nad nim biskupa. To było dla mnie wielkie przeżycie. Duży wpływ na moje powołanie miał również tamtejszy kościelny, pan Rolnik. Oddany całym sercem swojej pracy, był dla mnie przykładem ojca rodziny, a jednocześnie człowieka modlitwy.
Po święceniach byłem wikariuszem w Rawiczu i Wronkach, a następnie, po ciężkiej chorobie, duszpasterzem akademickim w Poznaniu na Grobli. Studiowałem też teologię pastoralną na ATK w Warszawie, którą później wykładałem u poznańskich oblatów. Moje pierwsze probostwo to Wąsowo k. Nowego Tomyśla, gdzie rozpoczynałem organizowanie od podstaw zupełnie nowej parafii. Potem był jeszcze Przemęt, Wiry, Rakoniewice. Teraz, jako emeryt, pomagam duszpasterzom parafii pw. Świętego Krzyża w Poznaniu.
|
|