Parafie:

• Świerczyna parafia pw. św. Łukasza Ewangelisty ( - ) - kapelan dworski w Świerczynie I 1838 (wg KA II 427/1, bez imienia)
• Krobia parafia pw. św. Mikołaja ( - ) - w r. 1825 uzyskał prezentę na altarię Miłosierdzia Pańskiego (wg KA II 427/1)
• Świerczyna parafia pw. św. Łukasza Ewangelisty ( - ) - wikariusz 1824
• Krobia (1825 - 1828) - wikariusz
• Kotłów (1829 - ) - wikariusz
• Ostrzeszów parafia pw. NMP Wniebowziętej (1830 - 27.02.1831) - wikariusz
• Ostrów Wlkp. (1835 - ) - wikariusz
• Pogorzelica (1840 - ) - wikary
• Środa (1842 - 1845) - wikariusz
• Ostrzeszów (1846 - ) - wikariusz
• Buk (1848 - 04.05.1848) - wikariusz

Seminarium:
P-1820-1823

Elenchusy:
1821-1824, P-1825, 1826-1836, P-1831, 1838-1847, P-1842, P-1849

Dodatkowe informacje:
Opis śmierci księdza: "W gazecie poznańskiej z dnia 17 Maja stało: Der Vicar Bielski wurde in der Mitte von Sensenmänner erschossen - co się niezupełnie jakoś z prawdą zgadza. X. Antoni Bielski był człowiek spokojny, nie mięszający się do żadnych politycznych inteiessów, a powiedziawszy szczerze, nawet nieprzyjazny teraźniejszym ruchom. W dniu 4 Maja znajdował się częścią w swém mieszkaniu, częścią u X. dziekana Kulczewicza aż do wyjścia wojska do Pniew; potém poszedł dawać ostatnie rozgrzeszenie umierającym, którzy w skutek ran odniesionych konali. Przy wkroczeniu wojska z Grodziska do Buku znajdował się X. Bielski u siebie. Zażądano od niego kluczy do kościoła, téj niemógł dać, bo ich nie miał, lecz udał się z żołnierzami do probostwa, gdzie klucze wydane zostały. Powracającego do domu napowrót napadli żołnierze i pomimo wołania pardon! pardon! i powiewania czapeczką pięciu strzałami zabili. Padł zaraz trupem przed swém własném mieszkaniem. - Ze w tym czasie kosynierów w mieście niebyło, że X. Bielski pomiędzy nimi nigdy się nieznajdował zaświadczyć i poprzysiądz mogą: Maryanna Babska, Brygida Gembalska, Andrzej Białkowski, wszystko troje z Buku. (Gaz. Pol.) Źródło: "Dziennik Polityczny". 1848.06.03, Nr 27, s. 3. - podał Mariusz Formanowicz Brał udział w powstaniu listopadowym 1830/31r (APP: 53/290/1632 „Spis poddanych, którzy wyjechali do Polski i nie powrócili do 1 kwietnia 1832 roku”, s, 28-56) W r. 1829 w Kotlinie wszedł w konflikt z proboszczem (AAP sygn. KA II 207/1). 27 II 1831 wyjechał rzekomo do Poznania i nie wrócił do parafii, udał się do Królestwa Polskiego (wg AAP sygn. KA II 298/2). Po powrocie z Polski landrat zabronił duchowieństwu powierzania mu urzędów kościelnych (tamże XII 1831 i X-XI 1832). Na początku r. 1834 x. Bielski otrzymał wezwanie do wojska (tamże). We IX 1840 ułaskawiony przez króla, mieszka wtedy w Mosinie (KA II 314A/1).