Parafie:

• Pobiedziska parafia pw. św. Michała Archanioła (1796 - ) - proboszcz 1803, zrezygnował przed sierpniem 1806
• Warszawa katedra ( - ) - dziekan koadiutor 1802, 1803
• Gniezno Kapituła Metropolitalna ( - ) - kanonik 1786, 1796, prepozyt 1798, 1802, 1803
• Wieluń kolegiata ( - ) - kanonik 1791
• Gniezno konsystorz generalny ( - ) - sędzia surogat 1786, 1791
• Mokronos parafia pw. NMP Wniebowziętej (10.07.1786 - ) - proboszcz 1789
• diecezja poznańska (1806 - 1809) - administrator apostolski

Elenchusy:
G-1788, G-1790, G-1792, 1800-1802, G-1803-1804, 1806-1807

Dodatkowe informacje:
Franciszek Skarbek Malczewski herbu Abdank urodził się 4 paź- dziernika 1754 r. w Chwalęcinie koło Jarocina. Był synem Antoniego Skarbka herbu Abdank i Marii Daleszyńskiej. Po początkowych naukach pobieranych w kraju podjął decyzję o poświęceniu się karierze duchownej. Rozpoczął od wstąpienia do seminarium duchownego w Poznaniu, ale niebawem przeniósł się do Rzymu, gdzie odbył studia teologiczne i przyjął święcenia kapłańskie 14 kwietnia 1783 r.81 W Rzymie postarał się, drogą kupna, o uzyskanie doktoratu obojga praw od księcia Sforzy 30 sierpnia 1783 r. Nie oznacza to, że znał się na prawie. Co więcej, został zauważony przez samego papieża Piusa VI, który nie bacząc na jego młody wiek, miał bowiem wówczas 26 lat, polecił przyjąć go do kapituły gnieźnieńskiej, co wywołało niezadowolenie, a nawet sprzeciw ówczesnego arcybiskupa gnieźnieńskiego Antoniego Kazimierza Ostrowskiego. Malczewski jednak na kanonika instalował się przez swego zastępcę 27 kwietnia 1780 r., a następca arcybiskupa Ostrowskiego, arcybiskup Michał Poniatowski, nie tylko nie miał żadnych zastrzeżeń do Malczewskiego, ale powołał go na swój dwór. Niebawem został proboszczem w Mokronosie, a potem w Pobiedziskach. W 1790 r. został kanonikiem kapituły wileńskiej, a w latach 1801-1805 pełnił urząd wikariusza kapitulnego archidiecezji gnieźnieńskiej i tym samym administrował tą archidiecezją. Od roku 1806 do 1809 był administratorem apostolskim w diecezji poznańskiej83. W 1806 został mianowany przez rząd pruski i – w 1808 r. – przez księcia warszawskiego Fryderyka Augusta biskupem kujawsko-pomorskim, czyli włocławskim. W roku 1818 został mianowany przez papieża Piusa VII delegatem apostolskim, któremu powierzono zorganizowanie nowego podziału administracyjnego Kościoła w Królestwie Polskim. Przez cara Rosji Aleksandra I został wyznaczony na pierwszego metropolitę warszawskiego. Decyzja ta została zatwierdzona przez Stolicę Apostolską 2 października 1818 r.Malczewski zmarł 18 kwietnia 1819 r., w wieku 64 lat, jako metropolita warszawski i Prymas Królestwa Polskiego. Został pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie88. Był on ostatnim biskupem włocławskim okresu kujawsko-pomorskiego. Kierował diecezją wprawdzie stosunkowo krótko, bo od 1815 do 1819 r. JP