Kazimierz Witold Michalski
 
urodzony 05.02.1893, Nowy Tomyśl
święcenia kapłańskie 24.06.1917
zmarły 18.01.1955, Poznań
pochówek

Parafie:


Elenchusy:
P-1922, P-1927, 1931, P-1947, P-1952, 1955, P-2003

Dodatkowe informacje:
Urodził się 5.02.1893 r. w Nowym Tomyślu. Edukację podstawową rozpo­czął w swoim rodzinnym mieście, by dalej kontynuować naukę w Lesznie w tamtejs­zym gimnazjum, które ukończył 26.02.1912 r. zdaną maturą. Zaraz po matu­rze roz­począł studia teologiczne w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Po­znaniu i Gnieźnie. Studia te musiał przerwać w związku z wybuchem pierwszej woj­ny świato­wej. Został zmobilizowany 12.01.1915 r. i skierowany do służby wojskowej jako sanitariusz w szpitalach wojskowych. Po interwencji abpa E. Dalbor­a powrócił do se­minarium i ukończył je uzyskując święcenia kapłańskie 24.06.1917 r. Jako neoprezbiter najpierw przez miesiąc pracował w Lesznie, a od 01.08.1917 r. skierowany został do pracy duszpasterskiej jako wikariusz w parafii w Zbą­szyniu. Tutaj, wspólnie z drugim wikariuszem ks. B.Filipowskim, podjął się wielu działań pozaduszpasterskich głównie wśród ludno­ści pol­skiej. Został członkiem Zarządu miejscowego Banku Ludowego, był opieku­nem ist­niejącego wówczas w parafii zbą­szyńskiej Towarzystwa Młodzieży Polsko – Kato­lickiej, prowadził też potajemnie na­ukę j. pol­skiego i uczył historii Polski. W listopa­dzie 1918 r. przy udziale młodzie­ży zor­ganizował uroczystości ku czci T. Ko­ściuszki, o których jeden z uczestników pisał: „Ta narodowa manifestacja obudzić miała ducha narodowego i entuzjazm wal­ki w społeczeństwie polskim”. Kontynuacją tego narodo­wego trendu było wygłoszone ka­zanie, niezwykle patriotyczne w swej treści, pod­czas pasterki 1918 r. Znający doskonale j. polski został, jako tłumacz, włączony do delegacji Rady Miejskiej Zbąszynia, która 03.01.1919 r. udała się do Nowego Tomyśla na ne­gocjacje z dowódz­twem wojsk powstańczych. Uzgodnione wów­czas ustale­nia, a niezrealizo­wane przez władze Zbąszynia, doprowadziły do pierwszego ataku po­wstańców w dniu 05.01.1919 r. w celu opanowania miasta. Nieudany ten szturm spo­wodował re­presje wojsk Grenz­schutzu, za sprzyjanie polskiej sprawie, w postaci aresztowań. Dotknęły one również ks. Michalskiego, ale dzięki wstawiennictwu swego niemiec­kiego pro­boszcza ks. A. Beyera (był również na krótko aresztowany) został zwolnio­ny i unik­nął rozstrzelania, którym mu grożono. W celu uniknięcia dalszych represji opuścił Zbąszyń i udał się najpierw do Świe­bodzina, by potem przenieść się na teren pow. wolsztyńskiego, gdzie podjął współ­pracę z działającymi tam oddziałami powstańczymi. Po zakończeniu walk zbrojnych powrócił do swoich obowiązków duszpasterskich w parafii zbąszyńskiej. W 1923 r. opuszcza Zbąszyń i został najpierw komenda­rzem, a potem probosz­czem parafii w Oporowie. Dziesięć lat później – 01.03.1933 r. został powołany na administratora parafii do Kostrzyna, a 30 marca tegoż roku otrzymał benificjum kostrzyńskie, w którym był pro­boszczem aż do wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 r. Zaangażowany w pracy duszpasterskiej z młodzieżą pełnił od 1933 r. obowiązki patrona, a rok później asystenta kościelnego XX Okręgu Podpoznańskiego KSMM. Po wybuchu drugiej wojny światowej przebywał w Kostrzynie, gdzie mimo za­kazu, prowadził tajne duszpasterzowanie na terenie swojej parafii. Aresztowany przez Niemców został wkrótce zwolniony dzięki wstawiennictwu niemieckiego wete­rynarza Smolne­go i podjął zatrudnienie w miejscowym tartaku. W 1946 r. mianowany został proboszczem parafii Bożego Ciała w Poznaniu, a w czerwcu 1954 r. został kano­nikiem honorowym kapituły kolegiackiej św. Marii Mag­daleny w Poznaniu. Zmagał się z nieuleczalna chorobą i po ciężkich cierpieniach umiera 18.01.1955 r. Po­chowany został w grobie rodzinnym na cmentarzu parafii Bożego Ciała na Dębcu w Poznaniu. Opracował Zenon Matuszewski

Podczas powstania wikp.udzielał znacznej pomocy oddziałom powstańczym na terenie pow.wolsztyńskiego. Od 1933 pełnił obowiązki patrona i od 1934 asystenta kościelnego XX Okręgu Podpoznańskiego KSMM. Zaprowadził w parafii kostrzyńskiej w 1932 dobrze działającą AK.

JP Jego teczka personalna: AAP sygn. KA 16041.

 

  

Multimedia: