Parafie:

• Kostrzyn ( - ) - wikary 1794
• Bieganowo parafia pw. Świętego Krzyża (1793 - 1835) - proboszcz
• Bieganowo parafia pw. Świętego Krzyża (1836 - 10.04.1838) - emeryt

Seminarium:
P-1792

Elenchusy:
P-1795, P-1800, P-1804, P-1808, P-1813, P-1818, P-1821, 1822-1824, P-1825, 1826-1836, P-1837, P-1831, 1838, P-1839

Dodatkowe informacje:
AAP-OA III 44 BOROWICZ Mateusz (1766-1837 lub 1838), ksiądz, proboszcz w Bieganowie. Ur. 20.09.1766 roku w Gostyniu w wielodzietnej rodzinie. Miał kilka sióstr i dwóch braci, którzy byli zakonnikami w poznańskim klasztorze dominikanów – jeden z nich przez 9 lat pełnił funkcję przeora klasztoru. Na początku nauki pobierał w domu – uczył go ojciec. Następnie uczył się u oo. dominikanów w Poznaniu, potem w Akademii Poznańskiej, gdzie ukończył pięć klas. Wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Na prezbitera został wyświęcony 07.04.1792 roku przez ówczesnego sufragana poznańskiego bp. Franciszka Ksawerego Rydzyńskiego. Do pracy w bieganowskiej parafii został skierowany w 1793 roku i pozostał tu przez 43 lata aż do emerytury. Na czas jego posługi w Bieganowie przypada gruntowne odnowienie bieganowskiej świątyni. Została ona obmurowana, zbudowano murowaną wieżę i otoczono kościół murowanym parkanem. Od 1821 roku w związku z reorganizacją struktury Kościoła katolickiego po kongresie wiedeńskim stał się również duszpasterzem mieszkańców wsi, które włączono do bieganowskiej parafii: połowy Szamarzewa, Borkowa, Kolonii (część Sokolnik) i Gałęzewa. W latach 1833-1835 był jedną ze stron regulacji, którą w swoich dobrach przeprowadził dziedzic Bieganowa Sergiusz Joachim Bronisz. Reces regulacyjny w imieniu władzy kościelnej podpisał 04.11.1834 roku. Dzięki regulacji sytuacja materialna probostwa, do tej pory uchodzącego za biedne, znacznie się polepszyła, m. in. nadano probostwu lepsze niż do tej pory posiadało ziemie. Według dokumentów uchodził za bardzo dobrego włodarza parafii i niezwykle skromnego kapłana. 01.10.1836 roku w związku z przejściem na emeryturę w obecności dziekana miłosławskiego, ks. Jana Koperskiego, zdał parafię w Bieganowie w stanie dobrym. Ks. Stanisław Musial (zob.) w swojej Kronice nazywa go dzielnym kaplanem. Zmarł w 1837 lub 1838 roku. Marek Błaszczyk Źródło: Wrzesiński słownik biograficzny, red. Roman Nowaczyk (Stańczyk), wyd. 2 popraw. i poszerz., Września 2011, s. 29-30.