Czesław Olejniczak
Parafie:
Seminarium: Elenchusy: Dodatkowe informacje: Czesław Olejniczak przyszedł na świat 16 czerwca 1916 roku w miejscowości Grohn powiat Blumental koło Bremen w Niemczech. W roku 1919 jego ojciec Stanisław Olejniczak i matka Maria Kołodziej przenieśli się razem z dziećmi do Ostrowa Wielkopolskiego i tutaj zamieszkali na stałe. Czesław uczęszczał w Ostrowie do szkół, kończąc naukę egzaminem dojrzałości. Miesiąc po maturze Czesław złożył prośbę o przyjęcie do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie.Studia przerwała mu wojna. We wrześniu 1939 roku Czesław zgłasza się do wojska i trafia na teren walk nad Bzurą, gdzie zostaje ranny. Przedostaje się jednak do Seminarium Duchownego w Poznaniu i przebywa w nim aż do jego zamknięcia przez hitlerowców w listopadzie 1939 roku. Wraca więc do rodzinnego domu w Ostrowie. W kwietniu 1940 roku hitlerowska policja dokonała aresztowań wśród ostrowskiej młodzieży gimnazjalnej i harcerskiej,zdołał uciec podczas aresztowań i przedostał się do Generalnego Gubernatorstwa , w Krakowie jako ekstern ukończył studia teologiczne w Książęco Metropolitalnym Seminarium Duchownym.Święcenia kapłańskie otrzymał 2 listopada 1941 roku w Krakowie. Został też zatrudniony w diecezji krakowskiej na stanowisku kapelana Sióstr Córek Bożej Miłości w Woli Jusłowskiej pod Krakowem i w miejscowej parafii.Do pracy w Archidiecezji Poznańskiej zgłasza się w marcu 1945 roku i 17 marca 1945 roku zostaje wikariuszem w Przemęcie potem w Poznaniu przy parafii św. Jana Kantego od 20 lipca 1945 roku. 1 września 1945 roku natomiast w parafii przy kościele NMP Niepokalanie Poczętej Poznań-Główna, wreszcie kapelanem Sióstr Elżbietanek w Poznaniu-Pokrzywnie od 21 listopada 1945 roku i Poznaniu Łąkowa od 15 stycznia 1946 roku. Samodzielną placówkę duszpasterską obejmuje 1 grudnia 1946 jako administrator parafii w Kobylnicy pod Poznaniem i następnie 1 marca 1947 roku w Wierzenicy. Nieoczekiwanie pod koniec 1947 roku zapada na zdrowiu. Wiosną następnego roku choruje tak poważnie, że przenosi się do Ostrowa Wielkopolskiego do matki i prosi o przeniesienie w stan spoczynku. Dalej intensywnie studiuje i 30 maja 1952 roku uzyskuje doktorat z Teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.Zdrowie jego ulega poprawie i 14 czerwca 1952 roku Ks. dr Olejniczak prosi o administrację parafii Rososzyca w dekanacie ołobockim - dziś diecezja kaliska, otrzymuje ją 1 sierpnia tegoż roku. Kolejne lata pracy duszpasterskiej to od 1 września 1966 r.do 1 stycznia 1968 r parafia św. Piotra i Pawła w Krotoszynie i w Wieleniu od 1 kwietnia do 20 sierpnia 1968 r. Stan jego zdrowia się pogarsza i pociąga to za sobą znaczne zachwianie równowagi psychicznej, powoduje to szereg nieporozumień. W ich wyniku Ks. Olejniczak przechodzi ponownie na emeryturę w okresie od 20 sierpnia 1968 r. do 1 grudnia 1969 r. Następnie przebywa pół roku w sanatorium w Wonieściu. Po zakończeniu kuracji powraca do duszpasterstwa, otrzymuje zasstępstwo w Potulicach od 1 marca do 31 maja 1969 r. i tak samo w Żabnie przez sierpień 1969 roku. Następnie prowadzi od września 1969 do września 1972 roku parafię w Kołaczkowicach. Przenosi się następnie na parafię we Włoszakowicach i pracuje w niej owocnie przez dwanaście lat do 30 sierpnia 1984 r.kiedy przechodzi na emeryturę.Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Poznaniu , gdzie zmarł w dniu 3 stycznia 2001 roku. Został pochowany we Włoszakowicach. Opracował : Jacek Piętka Wolsztyn
|
|||||||||||
