Józef Walkowski
| |
| urodzony |
14.03.1801 |
| święcenia kapłańskie |
1828 |
| zmarły |
13.11.1865 |
| pochówek |
|
Parafie:
Seminarium:
G-1824-1826 Elenchusy:
1825-1827, 1829-1832, P-1837, P-1839, G-1842, G-1850, 1858, G-1863, G-1865-1866 Dodatkowe informacje:
„Ksiądz Józef Walkowski, kanonik kapituły G:.ieźnieńskiej, urodził się w Witkowie 14 Marca 1801 r. z uczciwych i pracowitych rodziców Rozalii i Jana, pod których okiem kształcił się
w elementarnych naukach.
Mając lat 20 ukończył z chlubą gimnazyum Trzemeszeńskie, i powołany został na inspektora alumnatu i nauczyciela szkół w Trzemesznie. Sprawował ten urząd przez lat cztery z wielkim pożytkiem dla młodzieży mu powierzonej, a czując powołanie do stanu duchownego, składa
w r. 1824 examen i wstępuje do seminaryum. W r.1828 wyświęcony na kapłana był wikaryuszem
w Gniewkowie, potem w Powidzu, nareszcie w Gnieźnie przy kościele Śtej Trójcy. X. Arcybiskup Dunin powołał go 1834 r. na swego kapelana i zaszczycał go nie tylko swojem zaufaniem ale i przyjaźnią. Niebawem nominowany został fiskałem i assesorem konsystorskim,
następnie penitencyarzem katedralnym. Już w roku 1837 proponował go X. Arcybiskup Dunin na opróżnioną kanonię w Poznaniu, po zgonie X. kanonika Jakóba Miszewskiego; a gdy władza świecka tej propozycyi stawiała trudności, otrzymał w cztery lata później kanonię w Gnieźnie, którą to godność przez blisko 24 lat piastował, już jako pierwszy radzca konsystorski, już jako examinator prosynodalny, już jako współkurator kassy konnsystorskiej. Ceniony wysoko nie tylko z prac swoich kaapłańskich, ale i naukowych, którym każdą wolną chwilę poświęcał, był ozdobą i zaszczytem kapituły gnieźnieńskiej. Oddał się ze szczególniejszem zamiłowaniem i rzadką wytrwałością badaniom Gnieźnieńskich kościelnych starożytności. Poczyniwszy przygotowawcze nauki w tym względzie, w odczytywaniu i badaniu starych dokumentów i pomników, nazbierał i uporządkował obfitość materyałów, ku czemu archiwum kapituły Gllieźnieńskiej bogate otwierało mu źródło. Oparty na tej mozolnej, wieloletniej pracy, powziął chwalebną myśl napisania historyi kościoła katedralnego w Gnieźnie, które to dzieło szczęśliwie ukończył. Rękopis ten szacowny nabył dzisiejszy proboszcz katedralny i przyjaciel zmarłego X. prałat Dr. Zienkiewicz i wydaniem się jego zajmuje. Dzieło to, wedle opinii tych, co je czytali w manuskrypcie, napisane z gruntowną znajomością przedmiotu, daje plastyczny obraz różnych kolei, jakie katedra Gnieźnieńska przechodziła, zewnętrznej jej budowy, i tych wszystkich licznych pomników, któremi ją zdobili arcybiskupi, królowie, książęta i panowie Polscy, a które pod względem materyału i sztuki krajowej, do nieocenionych i drogich pamiątek naszej starożytności należą. Można się 'w tych zadaniach i ozdobnych opisach rozmiłować, tak jak się autor w nich rozmiłował, i poszanować zacność kraju ojczystego, jaki się nam w tych starożytnych budowlach i pomnikach rysuje i przedstawia, że się już przed wieki zdobył na tak wzniosłe arcydzieła sztuki, które dopiero później u innych narodów podziwiamy. X. kanonik Walkowski był wysoko ceniony od wielu i znakomitych znawców rzeczy archeologicznych i historycznych kraju naszego, jak o tem częste z nim korespondencye ich poświadczają. I kiedy się do pewnej powagi i znaczenia w tych gałęziach nauk wypracował, i plany do dalszych prac układał, śmierć przecięła nić pracowitego żywota jego. Umarł w Gnieźnie dnia 13 listopada 1865 roku, pochowany w katedrze tamecznej. [ zapis oryginalny] Nekrologi 1869 s 357- 58
Nekrolog ten odnalazła Magdalena Blumczynska |
|
